کارکرد موشک

موشک ها چگونه کار می‌کند؟

همه موشک‌ها بر اساس این اصل کار می‌کنند :  هر عملی را عکس العملی است ؛ مساوی آن و در جهت خلاف آن  ، یعنی همان   قانون سوم نیوتن  . در یک موشک بر اثر احتراق سوخت ، گازهای داغی حاصل می‌شود که در هنگام خروج از یک نازل (شیپوره) نیرویی ایجاد می‌کند کهمی‌تواند موشک را از زمین بلند کند. اگر چه این نیرو ثابت می‌ماند ، اما شتاب موشک افزایش می‌یابد چون بر اثر مصرف سوخت ، موشک سبکتر می‌شود.

موشک به همان آسانی که در جو کار می‌کند ، در فضای ماورای جو هم کار می‌کند اما در ماورای جو ، پیشرانش موشک به علت فشار گاز‌های داغ در برخورد با جو نیست ، بلکه بر اثر واکنش در برابر کنش است. وضعیت موشک در این حالت مانند وضعیت کسی است که در وسط یک زمین یخ زده بسیار لغزنده قرار گرفته است. او هر چقدر هم که دست و پا بزند ، از جایش تکان نخواهد خورد. اما اگر بر حسب اتفاق تعدادی کیف یا چمدان کوچک به همراه داشته باشد می‌تواند برای حرکت کردن از آنها استفاده کند. اگر او کیف ها را یکی پس از دیگری در جهت معینی پرتاب کند ، به آهستگی در جهت مخالف شروع به حرکتخواهد کرد.در موشک‌های ابتدایی ، مانند آنهایی که چینیان ابداع کرده بودند ، از سوخت جامد _ باروت _ استفاده می‌شده است. هنگامی که جرقه‌ای به باروت زده شود ، این سوخت جامد انرژی خود را به صورت یک انفجار آزاد می‌کرد. پیشرفت در طرح و ساخت موشک‌های قرن حاضر ، بیشتر معطوف به استفاده از سوخت‌های مایع بوده است. از این نوع سوخت‌ها در مقایسه با وزن مساوی از سوخت جامد نه تنهاانرژی بیشتری آزاد می‌کنند ، بلکه بهتر هم قابل کنترل هستند.در موشکی که با سوخت مایع کار می‌کند ، سوخت نمیسوزد مگر اینکه با یک اکسید‌کننده مخلوط شود. برخلاف یک هواپیمای جت ، موشک نمی‌تواند همیشه اکسیژن مورد نیاز سوختش را از جو تامین کند (چون به ارتفاع‌های خیلی بالایی می‌رود که غلظت اکسیژن حتی به صفر می‌رسد) ، بنابراین باید اکسیژنمورد نیاز را با خود ببرد. سوخت و اکسید‌کننده را در مخازن جداگانه ذخیره و حمل می‌کنند و در هنگام احتراق آنها را در محفظه احتراق تلمبه می‌کنند ، که در آنجا سوخت می‌سوزد (در واقع منفجر می‌شود).