جایزه نوبل فیزیک به صورت مشترک به "پیتر هیگز " و "فرانسیس انگلرت "برای پژوهش پنجاه ساله در خصوص ذره گریزان بوزون هیگز رسید. یکی از دو برنده نوبل فیزیک اذعان می کند که در دوران مدرسه در درس فیزیک ضعیف بوده است اما خواندن مقالاتی در خصوص بمب اتم وفیزیک ذرات باعث تغییر نظر وی و گرایش به سمت تحقیقات در علم فیزیک شده است.
«هارولد بور» از دانشگاه ییل برای اولین بار با انجام یک آزمایش ساده،به وجود میدان مغناطیسی در اطراف موجودات زنده پی برد.او باتوجه به یک مولد الکتریکی که در آهن ربا در داخل سیستم پیچ دوران کرده و جریان تولید می کند،سمندری را دریک ظرف آب نمک قرار داد و ظرف را به دور سمندر چرخاند.الکترود هایی که در این ظرف وجود داشتند و به یک گالوانومتر حساس متصل شده بودند،یک جریان متناوب را نشان می دادند.وقتی"بور" این آزمایش را بدون سمندر انجام داد،گالوانو متر هیچ جریانی را نشان نداد.این بدان معنی بود که در اطراف موجود زنده میدانی وجود دارد که خاصیت مغناطیسی هم دارد.او این وسیله را روی دانشجویان داوطلب خود امتحان کرد و دریافت که این میدان در بدن انسان هم وجود دارد و کاملا تابع رویداد های اساسی زیست شناختی بدن است. وی این میدان راحیاتی نامید چون هر گاه حیات از بین برود،میدان حیاتی هم از بین می رود.به گونه ای که یک سمندر مرده که در دستگاه بود،هیچ پتانسیلی به وجود نمی آورد . همانطور که می دانید،در بدن انسان میلیون ها عصب وجود دارد که کار انتقال پیام در بدن به وسیله ی تحریک الکتریکی این عصب ها صورت می گیرد